Remco Wijnbergen: ‘Ik probeer steeds het bruggetje te maken tussen techniek en onderwijs’

‘Een collega uit het voortgezet onderwijs zat al in de klankbordgroep en zei: dit is echt iets voor jou. Ze zochten iemand vanuit het primair onderwijs. Ik was meteen enthousiast.’

‘Ik geloof dat we als onderwijsveld de handen ineen moeten slaan. In het primair onderwijs merken we dat de afhankelijkheid van bepaalde systemen en leveranciers toeneemt. Dat maakt het soms lastig om flexibel te blijven in je keuzes. Door mee te doen, hoop ik bij te dragen aan meer transparantie en werkbare afspraken, zodat scholen beter kunnen inspelen op wat zij zelf nodig hebben.’

‘Ik probeer het perspectief van de leraar voor de klas mee te nemen. In het onderwijs volgt het merendeel een methode van A tot Z, maar ik zie de waarde van het denken vanuit leerdoelen. Daarmee bedoel ik dat je niet automatisch een methode van begin tot eind hoeft te volgen, maar dat je als leerkracht en docent leert kijken naar het einddoel: wat wil ik dat mijn leerlingen leren? Hoe kom ik daar het beste? Soms is dat met een methode, soms met iets anders. Wanneer je leerdoelen centraal zet, kun je beter afstemmen op de behoeften van je klas en effectiever keuzes maken in het aanbod. Je wordt dan regisseur van je eigen onderwijs. Vanuit die gedachte probeer ik mee te denken over het flexibeler arrangeren van leermateriaal.’

‘In de klankbordgroep zitten mensen uit verschillende sectoren en met uiteenlopende functies zoals leerkrachten en docenten, ict-specialisten en beleidsmakers. Die mix levert waardevolle gesprekken op, omdat iedereen met een andere bril naar dezelfde vraagstukken kijkt. Door de verschillende perspectieven kom je tot oplossingen die in de volle breedte van het onderwijs kunnen werken. Ik vind het waardevol om mee te denken en merk dat er echt geluisterd wordt. Je ziet dat input uit de groep terugkomt in documenten of zelfs in concrete afspraken. Dat motiveert.’

‘Voorafgaand aan de sessies vullen we een aantal stellingen of vragen in via een digitale tool. Die uitkomsten worden dan in de sessie gedeeld en besproken. Dit geeft wel een eerste richting aan het gesprek, maar wat mij betreft zouden we die input vooraf kunnen gebruiken om het gesprek te verdiepen en meer inhoudelijke discussie op gang te brengen. Zo kunnen we beter de diepte in en het gesprek voeren over inhoudelijke keuzes. Ik zou het waardevol vinden als we nóg meer van ophalen naar uitwisselen en van inventariseren naar verdiepen gaan.’

‘De tijdsinvestering valt reuze mee. De stukken worden vooraf netjes gedeeld, zodat je ruim voldoende de tijd hebt om alles voor te bereiden. Soms haal ik input op bij collega’s. Dan peil ik hoe zij erover denken. Ik zie dit niet als extra belasting. Het hoort erbij, vind ik.’

‘Sluit je aan! Omdat digitalisering een steeds grotere rol speelt binnen het onderwijs, is het belangrijk dat we onze ervaringen en wensen actief blijven delen. Als scholen aan tafel zitten, kunnen ze meedenken over afspraken die recht doen aan wat er in de praktijk speelt. Op die manier ontstaat er meer balans tussen wat nodig is in het klaslokaal en wat technologisch mogelijk is. Je zit hier direct aan tafel met mensen die invloed hebben op die afspraken. Dat is belangrijk en nodig.’

‘Een belangrijk knelpunt is de vindbaarheid van aanvullend lesmateriaal. Leerkrachten en docenten hebben weinig tijd om uit te zoeken wat er allemaal beschikbaar is en blijven daardoor vaak werken met de methode die ze al gebruiken. Tegelijk is er ontzettend veel ontwikkeld dat het onderwijs kan verrijken, maar dat materiaal is niet altijd even makkelijk toegankelijk of goed doorzoekbaar. Daar komt bij dat elke leverancier werkt met een eigen digitale leeromgeving, met eigen dashboards en analyses. Dat maakt het zoeken en schakelen tussen systemen tijdrovend en soms verwarrend. Een meer gestroomlijnde, samenhangende aanpak zou scholen helpen om beter gebruik te maken van wat er al is.’

‘Het Edu-V-keurmerk kan scholen helpen om beter grip te krijgen op de inzet van digitale leermiddelen. De afspraken die onder het keurmerk vallen, bijvoorbeeld over hoe leerdoelen worden beschreven of hoe systemen onderling gegevens uitwisselen, kunnen bijdragen aan een betere aansluiting tussen verschillende digitale omgevingen. Dat maakt het makkelijker om aanvullend materiaal te vinden, om materialen van verschillende leveranciers naast elkaar te gebruiken en om inzicht te houden in wat leerlingen doen, zonder telkens te hoeven schakelen tussen meerdere platforms.’

‘Ik hoop dat we dan eindelijk systemen hebben die met elkaar praten. Dat je als leerkracht of docent makkelijk aanvullende modules kunt vinden en gebruiken. En dat er platforms zijn waarin data uit verschillende bronnen worden samengebracht. Maar ook dat er duidelijke afspraken liggen over hoe we omgaan met nieuwe technologieën zoals AI. Want ook daar zitten haken en ogen aan, zeker als het gaat om privacy en veiligheid.’

‘Veilig beteken voor mij: digitale veiligheid waarborgen voor leerlingen. Flexibel betekent: kunnen werken vanuit leerdoelen in plaats van de methode van A tot Z volgen. En toekomstbestendig? Dat vraagt om open systemen, goede afspraken over data en content en tools waarmee je als leerkracht en docent maatwerk kunt leveren. Niet omdat het mooier klinkt, maar omdat het beter werkt voor leerlingen.’